فضل و خردمندی

به نام خدا. در آیه ۳ سوره مبارکه هود آمده است : وَ یوتِ کُلَّ ذی فَضل فَضلَه یعنی و به هر صاحب امتیازی امتیازش را بدهد. علامه طباطبایی در تفسیر المیزان در باره این آیه معتقد است، هرکس دارای وسعت و زیادتی است به دیگری بدهد، بدون این که حقّی ضایع شود. چون دین توحید تنها سنتی ست که مولَویّت و سیادت را منحصر در خداوند می داند، و بین قوی و ضعیف و بزرگ و کوچک مساوات برقرار می کند.

امام علی (ع) در حکمت ۲۳۵ در جواب سوالی که از او پرسیده شد خردمند چه کسی ست؟ فرمود : کسی ست که هر چیز را در جای خود می نهد. آنگاه پرسیده شد نادان کیست؟ حضرت فرمود : گفتم چه کسی ست! سید رضی در شرح این اشاره مهم مولا (ع) گفته : مقصود آن است که نادان کسی ست که چیزها را در جای خود نمی نهد! گویا نگفتن وصف نادان، همان وصف اوست، زیرا وصف او در برابر وصف خردمند است.

برچسب‌ها: خرد